Mowa drzew

Twórczość Zdzisława Niteckiego

Każdy człowiek poddawany jest oddziaływaniom różnych wpływów i nacisków. Istnieją różne podręczniki życia, różne wzory, sytuacje i uwikłania. Kultura i sztuka zawsze towarzyszyła tym wydarzeniom. Nie była nigdy receptą na dobre życie, ale stała się impulsem a nawet sposobem na życie po zakończeniu pracy zawodowej.

Sztuka to pewien sposób działania, rodzaj aktywności, która przyjmuje szerokie formy pozaprofesjanalne. Tak rozumiana jest sztuka przez osoby niepełnosprawne. Znaleźli oni w twórczości własne „Ja”. Ich twórczość nie jest wyłącznie następstwem wyjątkowego talentu i nie zawsze prowadzi do wytworu o charakterze trwałym. Jest swoistym sposobem bycia, postawą manifestującą się w różnych działaniach.

Zdzisław Nitecki jest absolwentem Studium Nauczycielskiego - wychowanie praktyczne- techniczne i UAM w Poznaniu kierunek pedagogika. W 1964 roku rozpoczął prace w Gnieźnie w Szkole Podstawowej nr 8 i 9. W 1972 roku rozpoczął pracę w Liceum Ogólnokształcącym im. B Chrobrego. Po przebytym zawale serca w 1994 roku przechodzi na emeryturę. Rozpoczyna rehabilitację nie tylko fizyczną. Zaczyna rysować i malować a więc robi to o czym marzył przez całe zawodowe życie. Związany z natura przez wieloletnie uprawianie żeglarstwa, rysuje i maluje pejzaże. Udział w wielu warsztatach artystycznych w spotkaniach z mistrzami pędzla, uczestnictwo w wielu wernisażach powoduje, że prace stają się coraz bardziej dojrzałe.

Dojrzewa myśl o pokazaniu prac innym. Pierwsza wystawa odbyła się w 1998 roku w klubie ZNP w Gnieźnie. Następne to Klub Rozmaitości Spółdzielni Mieszkaniowej, w Galerii „Promyk", Małej Galerii MOK. Poza Gnieznem to: DK Trzemeszno, Klub Garnizonowy Witkowo, DK Powidz. Bierze również udział w wystawach za granicą: Dorog - Węgry (wystawa zbiorowa) Tetlow Fleming - Niemcy (wystawa zbiorowa), Dahme - Niemcy (wystawa indywidualna), Alte Schule Petkus – Niemcy (wystawa indywidualna).

Sztuka, którą tworzy Zdzisław Nitecki wzbogaca jego wnętrze, wyraża pragnienie pokazania Światu piękna i bogactwa wrażeń jakie doznaje człowiek w zetknięciu się z obrazem, jego barwą, formą i światłem.

Twórczość Pana Zdzisława Niteckiego nie ułatwia mu życia ale pozwala go lepiej rozumieć.

            Hans Georg Gadamer napisał „ W dziele sztuki stykamy się z czymś bliskim jednocześnie to zetknięcie w zagadkowy sposób wstrząsa nami i burzy zwyczajność. W radosnej i strasznej grozie dzieło sztuki oznajmia - To jesteś Ty, ale mówi także „zmień swoje życie"....

---

 

Zdzisław Nitecki był absolwentem Studium Nauczycielskiego – wychowanie praktyczno – techniczne i UAM w Poznaniu kierunek pedagogika. Pracował (od 1964 r.) w Gnieźnie w Szkołach Podstawowych nr 8 i 9, a od 1972 r. w Liceum Ogólnokształcącym im. B. Chrobrego. Po zawale serca w 1994 r. przeszedł na emeryturę. Rozpoczął rehabilitację nie tylko fizyczną. Zaczął rysować i malować, a wiec robić to o czym marzył przez całe zawodowe życie. Związany z naturą przez wieloletnie uprawianie żeglarstwa, rysował i malował pejzaże. Nie znaczy to, że nie poznawał i nie widział pejzaży miejskich. Jako rysownik chętnie szkicował fragmenty architektury miejskiej. Wciąż doskonalona kreska ukazywała piękno fragmentów architektury mieszkaniowej, publicznej czy duchowej widzianej okiem artysty na różnych poziomach. Pierwszą wystawę miał w 1998 roku w klubie ZNP w Gnieźnie. Następne: w Klubie Rozmaitości Spółdzielni Mieszkaniowej, w Galerii „Promyk”, w Małej Galerii MOK oraz w Domach Kultury w Trzemesznie, Witkowie, Powidzu. Brał również udział w wystawach zbiorowych za granicą: w Dorog – Węgry i w Teltow Fleming – Niemcy oraz w Dahme i w Alte Schule Petkus – Niemcy (wystawy indywidualne).

Sztuka, którą tworzył Zdzisław Nitecki wzbogacała jego wnętrze, wyrażała pragnienie pokazania światu piękna i bogactwa wrażeń jakich doznaje człowiek w zetknięciu się z obrazem, jego barwą, formą i światłem. Twórczość Zdzisława Niteckiego nie ułatwiała mu życia ale pozwalała go lepiej zrozumieć.

Poza malarstwem Pan Zdzisław Nitecki był współorganizatorem wystaw prac rękodzielniczych. Prowadził i brał udział w warsztatach rękodzielniczych i malarskich. Aktywnie uczestniczył we wszystkich pracach społecznych Stowarzyszenia Artystyczno-Rehabilitacyjno-Terapeutyczne „Promyk” Dębnica. Za działania na rzecz drugiego człowieka wyróżniony został statuetką „Promyk nadziei”.